Het is alweer 2 weken geleden dat ik iets van mijzelf heb laten horen. Ik kan het blijven herhalen maar wat gaat de tijd hier snel! Na het vorige weekend heb ik gekozen voor het project Children of Blessing. De komende 4 weken zal ik op dit project aanwezig zijn. Maandag werden Natasja en ik heel vriendelijk ontvangen. Wat waren de mensen van het project blij dat wij voor het project gekozen hadden. Op dat moment wist ik zeker dat ik voor het goede project gekozen heb!
De eerste week was een beetje wennen. We zouden ontvangen worden door Harry (fysio) maar hij was 2 dagen niet aanwezig in verband met het behalen van zijn motorrijbewijs. Ja, echt alles kan in Malawi. De eerste week hebben we vooral geholpen op het schooltje. Super leuk om te zien hoe de kinderen snel dingen leren en oppakken.

Afgelopen woensdag ben ik op outreach geweest met Harry. Één uur achterop de fietstaxi, wat sowieso al een hele belevenis is. Petje af voor de mannen die ons gefietst hebben. Met een gemiddelde van 30 graden, over zandpaden, berg op en berg af. Eenmaal aangekomen in een dorpje, waar ze volgens mij bijna nog nooit een blanke gezien hadden begon het programma. 3 kinderen kregen fysiotherapie en een stuk of 10 kinderen kregen ‘les’. A-Z, 1-20, primaire/ secundaire kleuren en de dagen van de week. Bijzonder om de mensen uit de sloppenwijken te observeren. Na zo’n 1,5 uur gingen we weer terug op de fietstaxi. De lieve mannen van de taxi hadden zelfs op ons gewacht. Omgerekend hebben ze na 3,5 uur werken zo’n 1,60 verdiend. Het was een geslaagde dag! Zo bijzonder om dit mee te maken.

Donderdag heb ik geholpen bij de behaviour class. Hier worden gedragsgestoorde kinderen geholpen. De kinderen worden geprikkeld, krijgen fysiotherapie en er worden spelletjes met ze gedaan. ’s Middags werd het schooltje omgebouwd tot een epilepsie poli. Er kwamen artsen en verpleegkundigen van de ABC Clinic. Ineens meerdere blanken op het project. Bij de epilepsie poli komen mensen van ver voor controle. Bloeddrukken worden gemeten, medicatie word aangepast en er worden lichamelijke onderzoeken uitgevoerd. Ik heb de arts geholpen, omdat de verpleegkundige ziek was. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Er zijn hier weinig soorten medicatie dus na een aantal patiënten kon ik vertellen welke medicatie voorgeschreven moest worden. Kortom, weer een hele geslaagde dag! En wat is de bevolking toch vriendelijk hier. Vrijdag heb ik weer geholpen op het schooltje. Zo leuk dat alle kinderen je al na een week herkennen en op je af komen stormen om je te begroeten.

Zaterdag was het tijd om de Nkhoma Mountain te beklimmen. Ja, je leest het goed. We hebben echt geklommen. Onderweg nog wat wilde baboons (bavianen) gezien. Prachtig om wilde beesten te zien. Na 2,5 uur klimmen waren we bovenop de berg. Ontzettend mooi uitzicht en het is onmogelijk om het uitzicht vast te leggen. We waren op maar liefst 2764 meter hoogte. Sportief uitje kunnen we ook weer afvinken van de lijst!

Afgelopen dinsdag ben ik weer een dagje naar het ziekenhuis gegaan. We hebben te horen gekregen dat we minimaal 4 uur in de week moeten werken voor onze registratie. Sommige regels hier….. Het was een leuk dagje en ik heb een aantal patiënten geholpen. Van een baby die 11 dagen oud was tot een mevrouw van 79 jaar.

Woensdag was het een bijzondere dag want ik was JARIG!!! Op het project heb ik uitgedeeld, waar de kinderen heel erg blij mee waren. De meeste kinderen wisten niet hoe ze een spekje moesten eten en begonnen eraan te likken. Hilarisch haha.
De dag zat onverwachts vol verrassingen. Na het project moest, ja moest ik met Natasja mee naar de stad. Op dat moment dacht ik alleen maar, waarom? Laat mij lekker relaxen op mijn verjaardag. Natasja heeft hard haar best gedaan want het is haar gelukt om mij mee te nemen. Aangekomen in de stad zaten alle huisgenoten inclusief taart op mij te wachten. Super lief en leuk!! Als extra verrassing kreeg ik een djembé voor mijn verjaardag. Super leuke en mooie herinnering voor later.
’s Avonds lekker uiteten geweest bij de Italiaan. Papa en mama gesproken vanuit Berlijn, Tara en natuurlijk lieve Thijs!

Donderdag hadden we onverwachts een vrije dag want, het was moederdag. Je kan het je haast niet voorstellen maar op moederdag is iedereen vrij! Niet verkeerd dus.

Vrijdag ben ik thuis gebleven van het project omdat ik mij al vanaf maandag niet heel lekker voelde. Na wat aandringen van Janneke toch maar even langs de huisarts om een malariatest te doen. De test was negatief maar de huisarts vertrouwde het niet omdat ik bijna alle symptomen had. Ik heb medicatie meegekregen om de parasiet te doden. Normaal schrijft de huisarts een recept uit en moet je dit bij de apotheek halen en afrekenen. Dit ging vandaag bij mij iets anders… de huisarts schreef het recept niet uit. Ik moest eerst even afrekenen voor het consult en de test en daarna moest ik terugkomen. Ach ja, ik keek er niet heel raar van op want alles gaat hier anders in Afrika. Nadat ik had afgerekend (6 euro) kwam ik terug bij de huisarts. Ondertussen had ik dus nog geen medicatie maar al wel afgerekend? De huisarts toverde de medicatie uit zijn eigen rugzak en vroeg mij of ik hem over 3 dagen terug wilde bellen hoe ik mij voelde. Op zich niet een heel gek idee want dan hoef ik niet langs te komen maar op die manier bedoelde de huisarts het niet.. Hij vroeg of ik een telefoon had waarmee ik kon bellen zodat we een keertje buiten de praktijk konden afspreken. Ik vertelde dat ik geen telefoon had, maar bedankte hem vriendelijk voor de gratis medicatie. Dit ging helaas niet zoals de huisarts gepland had en schreef hij snel zijn twee telefoonnummers op een bijsluiter. Ik zei nogmaals bedankt en tot ziens. Het is moeilijk te omschrijven maar je had er bij moeten zijn. Gelukkig kon ik er hard om lachen en hebben de medicijnen geholpen!

Morgen weer fris en fruitig van start op het project. Ik heb er zin in! Vanaf donderdag tot en met zondag genieten in Zambia want we gaan op safari!!!

Tot snel en heel veel liefs
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx