Afgelopen week weer veel mooie, gezellige, ontroerende en bijzondere momenten beleeft. Het omschrijven daarvan is bijna onmogelijk.

Vorige week vrijdag ben ik met Ellen mee geweest naar House of Joy. Dit is een opvangtehuis voor kinderen van 0-5 jaar. Ellen en ik hebben de hele dag bij de baby’s geholpen. Wat een schatjes... De hele dag lekker geknuffeld en gespeeld.
Heerlijke dag gehad voordat het weekend begon.

Zaterdagochtend kwam er eindelijk weer water uit de kraan!! Wat is het toch heerlijk om onder een warme douche te staan. De rest van de dag lekker gerelaxt en een filmpje gekeken samen met Ellen.
Zondag ben ik samen met Ellen en Barbara naar een kerkdienst geweest. We werden hartelijk ontvangen. Een typische Afrikaanse kerkdienst. Uiteraard werd er gedanst en gezongen. Helaas kunnen weij niet zo goed met onze heupen schudden zoals de locals maar Ellen en Joy mochten op het podium komen om mee te dansen. Oh ja, Ellen en ik werden zelfs gefilmd dus ik denk dat we op YouTube te vinden zijn.. haha

Maandag was het weer tijd om aan het werk te gaan. Wederom was het rustig in het ziekenhuis dus heb ik samen met 4 andere vrijwilligers de muren van de kinderafdeling geschilderd. Ik denk dat zelfs ik nog eens creatief word. Een gezellige dag gehad

Dinsdag mocht ik meelopen op de operatie kamer. Er is in het hele ziekenhuis maar 1 chirurg aanwezig. Scheelt ook dat er maar 1 operatie kamer is. Er stonden 2 operaties gepland. Een prostaatectomie en een keizersnede. Nadat ik omgekleed was (een zusterjurkje) mocht ik bij de eerste operatie meekijken. Dit was een prostaatectomie. Deze operatie vooral meegekeken en veel gevraagd. Na de eerste operatie werd alles opgeruimd, schoongemaakt en gedweild. De spullen voor de keizersnede werden klaargelegd. Dit in totaal duurde 10 minuten en de operatiekamer was weer 'steriel'. Klaar om aan de tweede operatie te beginnen. Natuurlijk even gevraagd of ik mee mocht kijken bij de operatie en gelukkig was dat geen probleem. Ik blijf het bijzonder vinden, vrouwen met een mooie dikke buik waar gewoon een kind in groeit.
Wat anders is in Malawi is dat de man van de vrouw niet aanwezig is bij de keizersnede.
De vrouw werd plaatselijk verdoofd. De chirurg vond het heel leuk dat het mijn eerste keer bij een keizersnede was dat ik bijna bij de vrouw op OK tafel mocht gaan liggen, ik stond er soms iets té dichtbij. Wauw, wat was dit een bijzondere ervaring.... Binnen een uur werd het meisje uit haar moeder gehaald. Het langste duurde nog de incisie en het hechten van de wond. Toen het meisje uit haar moeder kwam riep ik: It's a girl!!! She is so beautiful. Ik was bijna ontroerd omdat het ik het zo bijzonder vond. Het meisje werd even boven haar moeder gehouden terwijl de chirurg de navelstreng afknipte en werd gelijk overhandigd aan de verpleegkundige. De moeder gaf geen kick.. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik dacht eigenlijk dat zij misschien al meerdere keren bevallen was maar volgens de chirurg was dit haar eerste kindje. Ik vond het maar apart en hoopte dat het aan de verdoving lag. Moeder en kind kwamen op de afdeling weer samen. Één ding weet ik wel, als ik het voor het zeggen had dan kies ik voor een natuurlijke bevalling want dit is echt niet romantisch. Wat mij opviel is dat er echt hygiënisch en steriel gewerkt word. Ondanks dat de materialen in een katoenen doek worden gestopt word wel echt alles gestoomd. Na beide operaties lekker geluncht met de chirurgen en iets eerder naar huis aangezien er niets meer gepland stond.

Woensdag en donderdag heb ik gewerkt op de private wing. Omdat er maar 1 patiënt aanwezig was en 3 verpleegkundigen ben ik naar OPD PW (private wing) gegaan om daar te helpen. Gelukkig had ik wat te doen. Algemene controles, uitzetten van medicatie en bloed prikken. Ook heb ik de verpleegkundigen van de PW foto's van NL laten zien. De verpleegkundige was opslag verliefd en jaloers op al het groen in Nederland.

Vrijdag, tijd voor weekend. En wat voor een! We zijn naar Cape Maclear geweest! Lekker 3 dagen genoten aan Lake Malawi. Heerlijk bijgekomen van alle indrukken deze eerste drie weken. Ik blijf het herhalen, wat de tijd vliegt voorbij

Vandaag weer aan het werk geweest in het ziekenhuis. De ene laatste afdeling van mijn oriëntatie. Vandaag heb ik gewerkt bij de under 5 clinic. Under 5 clinic kan je vergelijken met een consultatie bureau. Eerst worden de kinderen gewogen aan een weeghaak in een doek. Daarna krijgen ze hun vaccinaties. Ik heb vandaag geholpen bij het meten en wegen van de kleine kinderen. Wat een mooie kinderen zijn het toch. Na de lunch was er geen programma meer dus ben ik eerder naar huis gegaan. Morgen nog een dagje bij under 5 en dan richting de kinderafdeling.

Naast het werken geniet ik ook erg van Malawi. Het is erg gezellig met de huisgenoten en we lachen heel wat af!

Ik ben benieuwd wat mij de rest van de week staat de wachten

Liefs vanuit Malawi